امشب این چشمها راانگار به خواب سپرده ای
هان؟ بجای گوسفند عشق هایت را شمرده ای؟
.
تو که از درد های بی خوابی خود گله ها میکردی
راست بگو...قرص بی خیالی ما را نخورده ای؟؟
.
آسوده بخواب امشب که من بیتاب تر نمی شوم
خواب که تو را نبرده میدانم! تو خواب را برده ای
.
..
اما چقدر راحت و بی دغدغه خوابیده ای اینبار
لطفا تکانی بخور تا مطمئن شوم که نمرده ای!
..
:) :(
سپهر-90
به شوق شعله های تو در این شرر شکفته ام
.
شبانه شعله میکشم ....فقط به تو نگفته ام
.
.
نجیبم و قریبم و غریب - غریبه نیستم ولی
.
درون ذهن خسته ات -ببین-درون تو نهفته ام
.
.
.
من چونان ثانیه ام میل به رفتن دارم
.
شوق افراطی زنجیر گسستن دارم
.
تو که تکراری و دیوار بدان من امشب
.
عطش وحشی دیوار شکستن دارم
.
.
.
.
.
سپهر - 90
من از لذتهای منجمد این روزگار خسته ام
من ازین تنهایی و این ایل و این تبار خسته ام
.
من تشنه ء بودن های بی پروا و آنیم
من از خوب ماندن های ماندگار خسته ام
.
هر روزمن که برزخ است و فردا جهنم است
من از بهشت و بخششهای بیشمار خسته ام
.
کجاست روز موعود و روز مبادایت ای خدا
من از این همه انجماد و انتظار خسته ام
.
ایکاش ...زمان بیدرنگ تر سفر کند ز من
من از نود !!... سیصد و یکهزار خسته ام
.
.
سپهر
:(
.
.
.
تنها دو بیت مانده تا این شعر تمام شود
.
دو بیت فقط تا شاعر پخته اش خام شود
.
بیا که تازیانه ء این غزل عجیب شیرین است
.
بزن که شاعر وحشی اش دوباره رام شود
.
.
.
.
.
سپهر
.
.