بعضی از واژه ها را دوست دارم...مثلا کلمه ی ادا را دوست دارم
.
همیشه حس میکرده ام مقدس است
فریضه های خوبی که ادا میشوند....
یا دین هایی که ادا میشوند......
.
اصلا پلکهایتان را که باریک کنید و نگاهش کنید ..شبیه مسجد ی می شود با دو مناره که از دور دست آرام میکند آدم را ...
.
.
ولی حیفم میاید جدیدا انگار عادت کرده ایم به اینکه فقط ادا ی این واژه ی مقدس را در بیاوریم...
گاهی هم
یک
(ع )بد ترکیب را از سر عقل! یاعقده! جدا میکنیم و می اندازیمش میان ِ این واژه ی نازنین و ما میمانیم و
ادعا !
و چیز های زیبایی که خودمان خرابشان میکنیم
.
.
.
سپهر -91
زیباست نوشته هاتون دوست عزیز
لبریز باشی از شادی همیشه
پاینده باشی دوست من