زیاد سخت نیست....
تشخیص چیزهایی که انسان رو آخرسر به حسرت و آه میرسونه...
اصلا کلا چیزهایی که ( آخرشون) - (آه) دارن ..آخرشون بالاخره آه میذارن واسه آدم !
مثلا گناه!
یه رنگی مثل سیاه!
یه کلمه ای مثل تباه!
برداشتن یا گذاشتن کلاه !
یه راههایی مثل بیراه !
انجام کار از روی اکراه !
اصولا حب جاه !
گوش دادن به حرفای حیوونی مثل روباه ! :)
گاهی وقتها حتی یه نگاه!
و کلا
کارای اشتباه !
سپهر- 91
بعدشم....کلی توبه و
آه....!
khaste shodam baske delam donbale yek bahane gasht..............
......
daghighan hamintore
دقیقا... :)
گویا تخصص شما کشف ساختار واژه هاست
اتفاقا گناه آخرش همیشه آه نیست وقتی توبه میکنه لذتش از همه چیز بیشتره احساس میکنی به خدای خودت نزدیکتر شدی احساس سبکی میکنی
سیاه به این قشنگی :
خال مه رویان سیاه ودانه فلفل سیاه هر دو جانسوزند ......[:
تباه :پایان همه چیز تباهیه وانکار ناپذیر
روباه بدبخت مگه چشه اون هم حیوون خداست اتفاقا خوبه آدم گاهی زیرکی روباه رو داشته باشه
اشتباه : آدمی تا اشتباه نکنه که ادم نمیشه درس نمیگیره راه درست رو یاد نمیگیره
اصلا سخت نبود خیلی زحمت کشیبدی عزیزم اینهمه کلمات ناب پیدا کردی .
با مزه بود
چیز بدی وجود نداره کلا...
:)
همه چیز آفریده ی خودشه...
مزاح بود....آخرش هم ( اح ) داره باز! :)
و ممنون از شما تعبیرات قشنگتون