گاهی با خودم فکر میکنم استعداد چیز خوبی نیست. مخصوصا اگر هنری باشد!
استعداد نعمت نیست..استعداد بغض است - که وقتی جاری میشود و قل میخورد و از روحت فرو میریزد -آنوقت است که کمی تو آرام میشوی
.
هر چقدر این بغض فجیع تر باشد شعرت شعرتر است! نقاشیهایت دلفریبتر و سازت طناز تر..
و نکته تلخش اینجاست که هق هق های روح تو دیگران را به سر شوق می آورد!
.
استعداد چیز خوبی نیست ..حتی وقتی فرو خورده میشود- تو میمانی واحساس هرز رفتنه هر روزه و احساس گناه! تو میمانی و جواب سوال های مکرر و ملال آوری که.."فلانی ! چرا قدر خودت را نمیدانی!؟
.
وحتی از آن اولی تلختر اینکه دردهای تو را اینگونه قضاوت میکنند وقیمت میگذارند
.
و تو دوباره آرامشت را خراش میدهی تا زخمهایت را بریزی روی بوم و برگه های کاغذ زمان
.
.
.--آقا..آقا..! میشه لطفا این تابلو تون رو ارزونتر حساب کنید؟ اون بزرگه رو.. اون بزرگه ..رو میگم...
.
.
.سپهر-
عالی بود
حق با شماست
ممنونم...بله متاسفانه من هم احساس میکنم حق با من هست متاسفانه البته !